W dniach 6 i 9 września 1914 roku na polach Tarnawki i Giełczwi rozegrała się największa podczas I wojny światowej bitwa na Lubelszczyźnie wojsk austriackich i niemieckich z rosyjskimi. Po obu walczących stronach wzięło udział ponad 250 tysięcy żołnierzy. Na polu bitwy poległo 30 tysięcy żołnierzy carskich i 25 tysięcy żołnierzy armii niemieckiej i austro-wegierskiej. Wojenni kronikarze pisali "Pola w Giełczwi i Tarnawce były tak gęsto usiane trupami, jak snopy w najurodzajniejsze lata". Poległych Rosjan pochowano w mogile zbiorowej pod Giełczwią a na cmentarzu pod Tarnawką poległych żołnierzy armii niemieckiej i austro-wegierskiej. Do ekshumacji wykorzystano miejscową ludność i jeńców rosyjskich.

Cmentarz położony jest przy drodze nr 842. Ma formę kwadratu o bokach 120x120 metrów, otoczony wałem ziemnym. W centralnej części drewniany krzyż z tablicą o treści „Mogiła zbiorowa żołnierzy austro-węgierskich z 37 dywizji piechoty i 36 brygady Landsturmu V korpusu gen. Puhallo von Brlog oraz niemieckiej 3 i 4 dywizji Landwehry korpusu gen. Remusa von Woyrscha, poległych w bitwie stoczonej w dniach 6-9 września 1914 roku na polach Giełtrzwi i Tarnawki".