Początki parafii pw. Św. Mikołaja w Mierzynie (woj. łódzkie) sięgają roku 1399. Pierwszy kościół był prawdopodobnie drewniany. W XVI w. w jego miejscu powstała obecna świątynia, murowana z palonej cegły. Jednak nie od razu kościół przybrał obecną formę…

Najstarszą jego częścią jest prezbiterium wzniesione w II poł. XV lub na początku XVI w. Około 1600 r. z fundacji ówczesnych dziedziców Mierzyna wybudowano nawę z podwyższonym frontonem (bez wieży). 22 stycznia 1825 r. o mały włos doszłoby do tragedii. Po zakończonej sumie i wyjściu wiernych z kościoła zawalił się fronton. Zniszczeniu uległ chór, organy i część sufitu. Jego odbudowę przeprowadzono w latach 1830 - 1835 dodając niewielką wieżę.Remont świątyni wraz z jej niewielką przebudową przeprowadzono w latach 1925 – 1928.

Wyposażenie kościoła to m.in.: obrazy w ołtarzach bocznych - Madonny (XVII w.) i Św. Anny Samotrzeć (XVIII w.), przyścienna kropielnica (pocz. XVI w.), chrzcielnica (1609 r.), późnogotycka płyta nagrobna Mikołaja Cieszanowskiego (I poł. XVI w.), tablice nagrobne właścicieli Mierzyna oraz okolicznych wsi (I poł. XIX w.)

Przy świątyni znajduje się czteroarkadowa kapliczka XVIII i XIX w. z figurką Chrystusa Bolesnego. Vis a vis kościoła, przy starej plebanii, znajdują się dwie rzeźby lwów. Pochodzą one z przełomu XVII i XVIII w. Pierwotnie strzegły one bramy wjazdowej do nieistniejącego, drewnianego dworu w Mierzynie wybudowanego na przełomie XVII i XVIII w.

Źródło informacji: Wybrane informacje z tablicy przy kościele.