Mańki to niewielka wieś położona na trasie z Olsztynka do Łukty. Kościół usytuowany jest w centrum i znacząco góruje nad miejscowością. Świątynia zbudowana została i konsekrowana w 177O roku dla wiernych wyznania ewangelickiego. Niezwykle charakterystyczna drewniana wieża pochodzi natomiast z 1685 r. i jest jedyną pozostałością starszego drewnianego kościoła. Po II wojnie światowej przez pewien czas był w użytkowaniu wyznawców prawosławia. W 1991 r. przeszedł gruntowny remont i został przejęty przez katolików, stał się filią nowej parafii w Biesalu.

Konstrukcja kościoła to prosty halowy korpus, we wnętrzu belkowy strop i typowe dla budowli ewangelickich drewniane empory boczne. Z dawnego wyposażenia świątyni zachowały się organy, malowidła na suficie oraz chór, na którym umieszczono inskrypcje upamiętniające poległych parafian podczas I wojny światowej. Kościół posiada trzy wejścia, dwa boczne zawierające elementy muru pruskiego, i główne znajdujące się we wspomnianej już drewnianej wieży. Jeżeli komuś będzie się wydawało, że już widział gdzieś taką wieżę z pewnością będzie miał rację. Jej wierna kopia znajduje się w Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku, jako typowy przykład ludowego budownictwa sakralnego na Mazurach. Niestety jeden z nielicznych.

Godne uwagi jest również obejście świątyni; znajdziemy tam pozostałości starego ewangelickiego cmentarza z XIX w., z pięknymi nagrobkami starych mazurskich rodów, wykończonymi i obudowanymi żeliwnymi odlewami, opisanymi gotykiem w języku niemieckim. Na tym cmentarzu spoczywa również ostatni sprawujący tu posługę pastor, Józef Kułak, zmarły w 1987 roku. W jednym z narożników możemy odnaleźć niewielki pomnik poświęcony poległym w czasie I wojny. Kościół można zwiedzać tylko podczas mszy św. odprawianej tylko raz w tygodniu.