Cmentarz ten, położony przy drewnianym kościele pw. św. Sebastiana i Matki Boskiej Różańcowej, przeznaczony był dla pochówku osób szczególnie zasłużonych. Jest to miejsce spoczynku również dla ofiarodawców gruntu pod kościół i cmentarz. Znajduje się tu zaledwie kilka nagrobków, na których umieszczone są napisy w języku węgierskim.
Na szczególną uwagę zasługują dwa miejsca pochówku. Pierwsze, to wykonany z piaskowca nagrobek jurgowskiego wójta Martina Miskovica, który w 1868 r. przewodził chłopskim protestom przeciw komasacji gruntów. Jest to nagrobek, którego zasadniczym elementem jest krzyż z figurą ukrzyżowanego Chrystusa. Krzyż wieńczy cokół posadowiony na podstawie z inskrypcją o treści „JEZIST TEBE ZIJEME JEZISTI TEBE UMIERAME MARTIAN MISKOWIC I JEHO DOLONICI”. Na cokole wykonana jest płaskorzeźba Matki Boskiej Bolesnej. Cokół zakończony jest rozbudowanym gzymsem i ozdobiony główkami putt. 

Drugi nagrobek należy do Jana Soltysa zmarłego w 1900 r., potomka jednego z fundatorów gruntu, na którym wzniesiono kościół. Pomnik na nagrobku składa się z podstawy, cokołu i krzyża. Na podstawie wyryta jest nieczytelna obecnie inskrypcja. W płycinie cokołu wykonana jest płaskorzeźba św. Jana Nepomucena z krzyżem przy piersi. Cokół wieńczy krzyż z płaskorzeźbą ukrzyżowanego Chrystusa. Pomnik nagrobny wykonany z piaskowca jest znacznie „nadgryziony zębem” upływającego czasu.