W latach 80-tych XX w. dwóch kapitanów żeglugi wielkiej Adam Huza i Waldemar Łącki zainicjowali budowę pomnika, który upamiętniałby ofiary morza. Idea stworzenia symbolicznej mogiły tych, którzy nie powrócili z morza znalazła poparcie wielu środowisk. Na jej lokalizację wybrano dawny niemiecki pomnik poległych w I wojnie światowej na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

Początkowo na istniejącej konstrukcji zamontowano pamiątkową tablicę. Z zebranych datków, przy wsparciu m.in. władz miasta i województwa, Wojska Polskiego i szczecińskich stoczni stworzono przestrzenny pomnik. Jego autorami byli artyści plastycy Małgorzata Schubert-Radnicka i Maciej Radnicki. Głównym elementem monumentu jest zespół granitowych płyt układających się w morskie fale, z których wystaje krzyż symbolizujący także maszt okrętu. Po jego bokach ustawiono dwie kotwice.