Były cmentarz ewangelicki na dawnych mapach był różnie określany i tak: na mapie z 1769 użyto nazwy "Kirchhof" – plac kościelny, na mapie z 1843 "Gottes Acker" – Boża rola, a na mapie z okresu międzywojennego "Begräbnisplatz" – plac grzebalny.

Został założony na niewielkim pagórku nieopodal huty, a inicjatorem jego założenia był budowniczy huty Johann Georg Rehdanz. Na cmentarzu grzebano zmarłych pracowników huty oraz mieszkańców przyhutniczych osiedli wyznania ewangelickiego. Miejsce wiecznego spoczynku znalazł tutaj zmarły w 1765 roku budowniczy i pierwszy zarządzający Królewską Hutą Johann Georg Rehdanz. Chowano tu zmarłych do połowy XIX wieku tj. do czasu utworzenia nowego cmentarza przy wzniesionym w 1821 roku kościele ewangelickim.

Stary cmentarz z pięknymi płytami inskrypcyjnymi i żeliwnymi krzyżami odlanymi w hucie istniał jeszcze po II wojnie światowej. Z upływem czasu uległ całkowitej dewastacji i w latach 60-tych XX wieku został zlikwidowany. O miejscu tym przypomina tablica poglądowa stojąca u stóp pagórka.