Jak twierdzi profesor Marek Kwiatkowski, Warszawa była i jest miastem pałaców i willi. Podsumowując swoje badania zakłada, iż w stolicy do wybuchu I wojny światowej, wzniesiono i przebudowano ponad 300 (!) pałaców i willi. Do dzisiaj zachowało się ich blisko 80. I dodaje: „Mimo strat w wyniku zniszczeń wojennych i rozbiórek, zabytków tego typu mamy więcej niż niejedna stolica”. Jednym z takich obiektów jest pałac sielecki.

Zespół pałacowo-parkowy Sielce założony został w ostatniej ćwierci XVIII stulecia przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na obszarze istniejącego tu od XVI wieku folwarku sieleckiego. W źródłach sprzed 1820 roku nie ma informacji o istnieniu na tym terenie pałacu, stąd też jego powstanie datowane jest na tenże rok 1820, kiedy to Sielce wchodziły w skład posiadłości Belwederu, tj. były własnością carską.

Fundatorem pałacu był wielki książę Konstanty. Historycy nie mają pewności kto był jego projektantem; wg jednych: Jakub Kubicki, wg innych: Wilhelm Henryk Minter. Zarówno piętrowy z trójkątnym szczytem pałac, jak i dwie parterowe oficyny, to budynki klasycystyczne. Pałac w wyniku przeprowadzonego w ostatnich latach remontu i dodaniu od strony dziedzińca portyku kolumnowego oraz balkonu od strony ogrodowej, zatracił swój oryginalny wygląd.

Do niedawna własność Wytwórni Filmów Dokumentalnych, od 2005 r. w posiadaniu Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan". Teren ogrodzony, nie udostępniony publiczności. Budynek widoczny z parku Sieleckiego.