Zabytkowy dworzec kolejowy wybudowany w czasach zaboru rosyjskiego w przygranicznym Kaliszu. Granica rosyjsko pruska przebiegała tam, gdzie dziś jest granica Nowych Skalmierzyc i Kalisza.

Już od roku 1835 starano się o wybudowanie drogi żelaznej z Warszawy na południe. Od 1842 r. inicjatywę przejął rząd Królestwa Polskiego i w 1845 r. oddano do użytku pierwszy jej odcinek na trasie Warszawa-Skierniewice. Po pertraktacjach 28 lutego 1898 r. car podpisał decyzję o budowie kolei, 14 kwietnia 1900 r. zatwierdził przygotowane projekty techniczne, a już w 1902 r. oddano w Kaliszu tzw. kolej warszawsko-kaliską.

W czasie budowy tej linii kolejowej wzniesiono 2 mosty (na Warcie pod Sieradzem i na Prośnie pod Kaliszem). Na całej trasie zbudowano ich łącznie 133. Cała długość linii wynosiła około 252 km. Była to kolej szerokotorowa (szerokość obowiązująca w całej Rosji to1535 mm), co stanowiło niemały problem techniczny przy połączeniu z siecią kolei pruskiej, posiadającą mniejszy rozstaw szyn. 

W Kaliszu pierwszy budynek dworcowy wzniesiono w 1905 r. Dworzec ten został zniszczony w 1914 r. przez wycofujące się wojska rosyjskie.