W pobliżu miejsca, gdzie znajdują się fundamenty dawnego dworku Bogusławskich znajduje się ogromny głaz upamiętniający miejsce narodzin Wojciecha Bogusławskiego – ojca polskiej sceny narodowej. Co ciekawe, to trzecia „reprezentacyjna” funkcja tego ogromnego kamienia.

Głaz został wydobyty z koryta Warty przez jeńców francuskich w czasie I wojny światowej. Postawiono go wtedy na specjalnym fundamencie naprzeciwko dawnego kasyna oficerskiego w Biedrusku i umieszczono na nim napis upamiętniający cesarza Wilhelma. Przygotowanie terenu pod pomnik było solidne: wykonano odwodnienie terenu, a w bezpośrednim sąsiedztwie posadzono ozdobne rośliny. Głaz przetrwał do zakończenia wojny, a z nastaniem niepodległości zmienił się obiekt upamiętnienia.

Usunięto wtedy tablicę cesarską, a na tym miejscu namalowano białą farbą orła i datę 1918. W tej formie głaz przetrwał do wybuchu II wojny światowej. Poligon zajęło wojsko niemieckie, a z nastaniem nowej władzy polecono usunąć z głazu polski napis. Usuwano go tak rzetelnie, że białego orła zdarto wraz z warstwą kamienia, przez co był jeszcze długo widoczny.

Minęła wojna, na poligon ponownie wrócili Polacy. Wtedy dowódca kompanii kpt. Józef Draussowski zaproponował, aby w miejscu dworku ustawić tenże ogromny głaz. Operację przetransportowania kolosa podjęto w 1964 r. Akcja nie była łatwa. Dwa czołgi ciągnęły 18-tonowy ładunek na drewnianych płozach, a kiedy były prawie u celu, głaz zsunął się i pozostał w tym miejscu prawie dwa lata.

W 1966 r. teren pod pomnik wyrównano, wykonano fundament i ustawiono głaz we właściwym miejscu. Umieszczono na nim tablicę wg projektu Jerzego Sobocińskiego upamiętniającą Wojciecha Bogusławskiego. Udało się ją wykonać z materiału pozyskanego ze zbiórki mosiądzu i miedzi przez mieszkańców gminy Suchy Las. Tablica ta nie dotrwała do naszych czasów – padła łupem wandali. Obecną wg projektu Romana Kosmali odsłonięto 14 kwietnia 2007 r. w ramach obchodów 250 rocznicy urodzin Wojciecha Bogusławskiego.