Historia budowy kościoła we wsi sięga 1980 r. W tym to bowiem roku mieszkańcy z własnych środków, w jednym z wiejskich domów urządzili kapliczkę, w której zaczęto odprawiać msze. Z biegiem czasu kapliczka okazała się za mała, aby pomieścić wszystkich pragnących uczestniczyć w mszy świętej. Po zakończeniu jednej z msz,y na zebraniu wiejskim zapadła decyzja o budowie kościoła.

Do jego budowy przystąpiono na początku 1982 r. Budowę świątyni kontynuowana była pod nadzorem przysłanego przez metropolitę przemyskiego księdza Władysława Pieniążka. Budowa skromnego kościółka została zakończona w sierpniu 1982 r., a 21 listopada 1982 r. miało miejsce jego poświęcenie przez arcybiskupa I. Tokatczuka. W latach 1988 – 1994 przystąpiono do prac budowlano-remontowych, których efektem końcowym było wzniesienie nowego większego kościoła.

Kościół zbudowany na planie prostokąta został poszerzony, wydłużony i podwyższony. Ściany dobudowanych naw bocznych zostały wzmocnione przyporami, a nad kruchtą wznosi się niewielka wieża. Wewnątrz w nawach bocznych stoją dwa ołtarze: w lewej Najświętszego Serca Pana Jezusa i w prawej Świętej Rodziny. Ołtarz główny znajduje się na ścianie głównej, jedynej ścianie, która nie została rozebrana podczas remontu. Ściana ozdobiona jest polichromią przedstawiającą 15 tajemnic różańcowych z obrazem Matki Bożej wewnątrz. Obrazy w ołtarzach bocznych i głównym oraz całą polichromię w kościele wykonał rzeszowski malarz Lucjan Kania.