Niewielka wieś Kały (niemiecka nazwa Podewils) została założona w 1772-73 roku w ramach kolonizacji fryderycjańskiej. Założoną ją celem prowadzenia prawidłowej gospodarki leśnej oraz dostarczania dla pobliskich hut węgla drzewnego. W centrum tej wsi stoi kapliczka-dzwonnica wzniesiona w 1895 r.

Zbudowana jest na rzucie prostokąta, jest murowana, czterokondygnacyjna i otynkowana. Poszczególne kondygnacje oddzielone są gzymsami z czerwonej cegły. Krawędzie ścian również zakończone czerwona cegłą. Kapliczka zwieńczona jest drewnianą kopułą nakrytą czterospadowym dachem z metalowym ażurowym krzyżem na jego szczycie. Na poszczególnych kondygnacjach wykonane są duże wnęki zamknięte łukiem i ozdobione czerwoną cegłą. Wejście do kapliczki zakończone łukiem zabezpieczone są drewnianymi przeszklonymi drzwiami, nad którymi we wnęce na drugiej kondygnacji zawieszony jest duży drewniany krzyż z figurą ukrzyżowanego Chrystusa. Wewnątrz na przyściennym ołtarzyku umieszczona jest figurka św. Józefa z dzieciątkiem i lilią.