Najstarsze ślady osadnictwa w rejonie Żerkowa datowane są na 650-400 r. p.n.e. Odkryto tutaj ślady grodziska obronnego z około 500 r. p.n.e., które na początku XIII wieku stało się siedzibą kasztelanii. Gród wraz z towarzyszącą osadą nazywano wówczas Ostrowem pod Wilkowyją.

Częste powodzie powdowane wylewami rzeki Lutyni zmusiły mieszkańców Ostrowa do przeniesienia się na wyżej położone tereny Wału Żerkowskiego. Nową wieś, którą założyli wymienia książę wielkopolski Bolesław Pobożny w 1257 r. w dokumencie nadającym okoliczne dobra Jankowi Zarembie. W 1283 r. Przemysł II podporządkował miasto Żerków jurysdykcji kaliskiej. Ponieważ nieznane są dokumenty lokacyjne miasta przyjęło się ten rok uznawać za czas nadania praw miejskich.

W 1983 r. obchodzono w Żerkowie 700-lecie miasta. Z tej okazji przy ulicy Kościelnej, w sąsiedztwie sędziwego jesiona posadowiono głaz narzutowy, na którym zawisła tablica z podobiznami wielkopolskich władców Bolesława Pobożnego i Przemysła II.