Przy ul. Rybackiej, naprzeciw miejscowej szkoły stoi ładna, ceglana kaplica pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Została zbudowana na pamiątkę przyłączenia powiatu rybnickiego do Polski w 1922 roku, po trzech zrywach zbrojnych Górnoślązaków, a postawiona na działce, którą ofiarował Karol Palarz, zapewne mieszkaniec Rybnickiej Kuźni.

Kaplica jest murowana, otynkowana z wyjątkiem opasek, obramowań wykonanych z cegieł, zakończona półokrągłą absydką, przekryta dwupołaciowym dachem, pokrytym wciąż blachą ocynkowaną z zanikającym kolorem zbliżonym do czerwonego, załamanym w tylnej części budowli. Na kalenicy dachu została osadzona mała wieżyczka przeznaczona na sygnaturkę, przekryta daszkiem wieżowym, pokrytym blachą ocynkowaną.

Elewacja frontowa jest najbardziej zdobiona z wszystkich. Otwór wejściowy został zwieńczony nadprożem odcinkowym, w którym osadzono dwuskrzydłowe drzwi przeszklone w górnej swej partii. Wejście do kaplicy dodatkowo zostało zabezpieczone kratą, stąd wejście do niej jak na razie jest niemożliwe. Po obu stronach otworu wejściowego opaski wykonane z cegły tworzą jakby pewnego rodzaju blendy, zwieńczone krótkim nadprożem odcinkowym. Powyżej wejścia, na ściance szczytowej widoczne jest Oko Opatrzności, nad nim widniej data „1922” czyli rok budowy kaplicy. Nad datą, na środku wykonano ceglany krzyż. Ścianka szczytowa po bokach została zakończona dwoma sterczynami wykonanymi w formie wieżyczek na szczycie których osadzono małe, metalowe krzyżyki, a na środku ścianki, również na sterczynie, osadzono już nieco większy, bardziej masywny krzyż o ramionach zakończonych koniczynką.

Według dostępnych informacji, wewnątrz kaplicy znajduje się ołtarzyk z obrazem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z towarzyszącymi na ścianach bocznych figurami świętych. W 1945 roku kaplica została uszkodzona przez wystrzał z radzieckiego czołgu „dla zabawy” w efekcie czego został spalony dach budowli.