Wieża ciśnień w latach 1897 – 1899 została zbudowana na ówczesnym placu Bernardyńskim, obecnie placu Wolności. Była centralną częścią miejskich wodociągów zaopatrujących lublinian w wodę. Wieża była zbudowana w stylu neogotyckim i wyglądem przypominała średniowieczną basztę obronną. Wzniesiona była na planie ośmioboku z cegły maszynowej sprowadzonej z Wołynia, a jej szczyt był zwieńczony krenelażem. Wewnątrz umieszczony był zbiornik o pojemności 150 metrów sześciennych wody tłoczonej przez dwie pompy parowe. Oficjalne otwarcie wieży miało miejsce 1.07.1899 roku.

Pod koniec lipca 1944 r. w wyniku toczących się w tym rejonie walk została poważnie uszkodzona. Stan techniczny wieży nie pozwalał na jej odbudowę i w 1946 r. została rozebrana. W 2003 r. podczas przebudowy placu Wolności, miejsce gdzie kiedyś stała wieża zaznaczono ciemną kostką brukową. W 2004 r. po 58 latach na placu ponownie stanęła wieża ciśnień. Jest to fontanna wzniesiona ze środków Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji. Pośrodku misy wodotrysku umieszczona została wykonana z brązu miniatura dawnej wieży.