Kapliczka stoi u zbiegu ulic Lubelskiej, Zamkowej i Dulęby. Jest to kapliczka słupowa, trzyczęściowa, wzniesiona na planie kwadratu, murowana, otynkowana i zwieńczona krzyżem. Pierwsza część posiada w ścianach prostokątne płyciny. Część druga posiada otwartą wnękę w formie latarni z otworami zamkniętymi łukiem i stojącą w środku figurą Matki Bożej. Trzecia, najwęższa część kapliczki posiada w ścianach płytkie wnęki również zwieńczone łukiem, w których stoją figurki: św. Barbary, św. Krzysztofa, św. Antoniego i Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Kapliczka na rozstaju ulic nazywana jest potocznie kapliczką kawaleryjską. Kapliczkę mieli zbudować ocalali z powstania listopadowego lub styczniowego kawalerowie. Podobno postawiona została na mogile powstańców. Wg. innego podania, kapliczka nazywana jest panieńską. Wzniesiona została także przez kawalerów, ale z innych pobudek. Miała nią być wysoka śmiertelność wśród miejscowych panien. Zrozpaczeni kawalerowie sądzili, że umieranie panien zostanie przerwane po zbudowaniu kapliczki.