Przy głównej ulicy we wsi Trzebina, niedaleko kapliczki z 1905 roku, naprzeciw mostku, stoi kapliczka datowana na II połowę XVIII wieku. Kapliczka znajduje się obok posesji prywatnej pod numerem 128 i jest to mała budowla sakralna, murowana, otynkowana, przekryta dachem dwupołaciowym pokrytym arkuszami blachy ocynkowanej.
Bryła małej budowli została wykonana na planie zbliżonym do kwadratu, zamknięta półokrągłą “absydką”. Najbardziej ozdobioną częścią bryły opisywanej kapliczki jest elewacja główna. Elewacja posiada wysoki otwór wejściowy, w którym osadzono dwuskrzydłowe drzwi, przeszklone w większości swej powierzchni ośmioma małymi szybkami. Łuk wieńczący otwór wejściowy kapliczki, który nieco wystaje poza lico muru został ozdobiony tzw. kluczami, nad drzwiami i w bocznych krawędziach otworu, a te ostatnie, jakby podkreślały coś w rodzaju wystających “gurt”, z których rozchodzą się ramiona łuku, a same “gurty” jakby podtrzymywane były opaskami zbliżonymi do lizen.
Niemal na krawędziach elewacji głównej widoczne są elementy również zbliżone, ale do gładkich ryzalitów, które jakby podtrzymywały “głowice”, na których osadzono część ścianki szczytowej z jej krańcowymi esownicami. Te “głowice” są częścią przerwanego nad wejściem, kaskadowego gzymsu wieńczącego tworzącego okap budowli okalający ją dookoła. Krańce ścianki szczytowej posiadają różne uskoki - wspomniane esownice, będące rozpoznawalnymi elementami zdobienia w stylach baroku i neobaroku lub w tzw. mieszanych, z elementami neobarokowymi.
Nieco ponad otworem drzwiowym widoczna jest płytka, otwarta bruzda z małą figurką Matki Boskiej trzymającą w dłoniach różaniec, a dookołanNiej rozciąga się kwietny wianek dopasowany do figurki. Ścianka szczytowa została zwieńczona małym, metalowym krzyżem. W elewacjach bocznych osadzono niewysokie okna zakończone półokrągłym łukiem.
Wnętrze kapliczki należy nawet do ciekawych. W centralnej części znajduje się wnęka, być może będąca czymś w rodzaju “absydki” (z zewnątrz), zaś wewnątrz małym prezbiterium, w którym umieszczono Figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa w otoczeniu kwiatów. Wygląd tego “małego prezbiterium” trochę nawiązuje do przerwanej misy może starożytnej fontanny, co z Figurą Chrystusa jakby nawiązywało do jego czasów. Jest to subiektywna interpretacja, bo każdy odwiedzający kapliczkę będzie miał niewątpliwie inne wrażenia.
Nad “małym prezbiterium” sklepionym sklepieniem zbliżonym do tzw. czaszy widoczna jest namalowana postać Baranka Bożego. Niestety, postać ta jest już nieco wytarta, a jak na razie nikt nie zdecydował się na ratowanie tej postaci, jak i całego wnętrza kapliczki zdobionego polichromią lub freskami o różnych motywach...
Dostępne informacje milczą na temat powodu “gęstości” stawiania kapliczek w Trzebinie, gdyż jest to miejscowość, w której co ok. 200 metrów jest postawiona kapliczka o zbliżonej bryle, jak i stylu jej wykonania. Kapliczka jest otwarta, ale potrzebny jest jej remont, renowacja polichromii, czy fresków, by jej bryła była bardziej widoczna, niż obecnie.