Kalwaria Podlaska – replika Drogi Krzyżowej z Jerozolimy.

Korzenie Kalwarii Podlaskiej sięgają 1981 roku, kiedy to Ojciec Rekolekcjonista zadał Braciom zgromadzonym na rekolekcjach zakonnych pytanie: "Dlaczego wy, Kapucyni, mając tak wielkiego człowieka jak Ojciec Pio nie macie w Polsce żadnego sanktuarium Męki Pańskiej, która w szczególny sposób odcisnęła się na życiu i na ciele Stygmatyka?"

I tak uchwałą Kapituły Prowincjalnej z 1981 roku, za kadencji Ojca Antoniego Dydycza, zdecydowano o powstaniu Kalwarii. Realizacji tego dzieła podjął się Brat Adam Krajewski. Odbył on pielgrzymkę do Ziemi Świętej, aby zapoznać się z topografią Drogi Krzyżowej, by później móc stworzyć jej odzwierciedlenie w serpelickich lasach. Przy okazji przywiózł ze sobą z Jerozolimy około 50 kg ziemi i kamieni. Pomogli mu w tym napotkani na lotnisku w Tel Awiwie i Rzymie polscy sportowcy.

Grunty pod Kalwarię oddali mieszkańcy Serpelic. Na ile było tylko to możliwe zachowano odległości i usytuowanie terenowe poszczególnych stacji. Wybudowano marmurowe kapliczki. W każdej kapliczce jest kamień z Jerozolimy oraz płaskorzeźba, które nieodpłatnie zaprojektował znany rzeźbiarz Kazimierz Gustaw Zemla. Na najwyższym wzniesieniu wybudowano Kaplicę Ukrzyżowania Pańskiego - zaprojektowaną przez architekta Daniela Mazura z Krakowa. Kalwaria stała się miejscem modlitw i pielgrzymek, zwłaszcza ludzi młodych.

Tradycyjnie, co roku 14 września, w dniu święta Podwyższenia Krzyża Świętego odbywa się tutaj Dzień Młodzieży Diecezji Drohiczyńskiej "Golgota Młodych".