Kościół Przemienienia Pańskiego postawiony został na niewielkim wzgórzu, a na jego teren prowadzą kamienne schody na końcu których znajduje się kamienna brama z około 1470 roku. Jest to drugi kościół jaki tutaj wzniesiono, pierwszy wzmiankowany w 1318 i obecny wzniesiony 1476 r. W latach 1613 i 1689 r. był przebudowywany oraz dwukrotnie restaurowany w 1903 i 1959 r.

Świątynia wzniesiona jest na planie prostokąta, murowana, otynkowana, nakryta dwuspadowym dachem i górującym nad nim ośmioboczną sygnaturką znajdującą się nad korpusem nawy i zwieńczoną krzyżem. Świątynia posiada bogate wyposażenie, a mianowicie: barokowy, drewniany ołtarz z 1 połowy XVIII wieku, drewniana ambona z figurkami ewangelistów z początku XVIII wieku; chrzcielnica z XVII wieku, barokowe figurki, epitafia oraz detale rzeźb z XVIII wieku oraz organy z początku XX wieku. W oknach świątyni kolorowe witraże a strop ozdobiony został malowidłami o tematyce roślinnej.