Koniec II wojny światowej był równocześnie początkiem końca miejscowości Karpno. Miejscowości, która liczyła 45 gospodarstw i miała dwie restauracje. W 1945 r. wysiedlono niemiecką ludność a w kilku opuszczonych gospodarstwach zamieszkali Polacy. Wioska niestety leżała tuż przy granicy "bratniego" państwa socjalistycznego Czechosłowacji i dlatego ówczesne władze postanowiły ją ostatecznie zlikwidować.

Po wiosce w lesie pozostały ruiny porośnięte krzakami oraz zdewastowana kaplica wzniesiona w 1872 r. Dzięki inicjatywie podjętej w 1995 r. przez proboszcza z Nowego Gierałtowa ks. Stefana Witczaka i za sprawą leśników i myśliwych kaplica została uratowana. Tego samego roku 4 listopada kard. Henryk Gulbinowicz poświęcił kaplicę nadając jej rangę sanktuarium Matki Boskiej od Zaginionych.

Kaplica jest obiektem murowanym na planie prostokąta z węższym prezbiterium i ostrołukowymi oknami w ścianach bocznych. Ściana frontowa zawiera ostrołukowe wejście do kaplicy. Nad wejściem nisza z figurką Matki Bożej, a nad dwuspadowym dachem nadbudowa z ostrołukowym otworem z zawieszonym dzwonkiem. Wyposażenie świątyni to przede wszystkim ołtarz z figurą Matki Bożej z Dzieciątkiem. Figurę wykonała Ewa Beyer z Sopotu.