Wolnostojąca i późnoklasycystyczna kamienica czynszowa mieszcząca się na rogu obecnej ul. Dąbrowszczaków i ul. Kajki wybudowana została w latach 1890 – 1895. Przed rokiem 1945 jako właścicielki obiektu figurują kobiety. Zajmowały się wynajmem znajdujących się tu mieszkań głównie rencistom, wojskowym i pracownikom kolei.

Wiadomo że na początku wieku XX budynek należał do żony inspektora podatkowego Elizabeth Hoosmann, później w drugim dziesięcioleciu nową właścicielka kamienicy została Adolfine von Stabbert. Po I wojnie światowej dom podzielono, tworząc dodatkowe mieszkania do wynajęcia. Od 1932 r. posesja miała znów nową właścicielkę, została nią Eva von Stabbert. W tym okresie prócz mieszkań czynszowych znajdował się tu także Olsztyński Urząd Budowlany, a od 1938 r. funkcjonował również zakład elektryczny Johanna Wieczorka.

Okres ostatniej wojny budynek przetrwał bez uszkodzeń i stał się własnością Skarbu Państwa, wówczas urządzono tu ponownie mieszkania kwaterunkowe i lokale użytkowe.

Kamienica utrzymana w stylu włoskim jest dwupiętrowym i całkowicie podpiwniczonym budynkiem, z częściowo użytkowym poddaszem. Wzniesiono ją z cegły na nieregularnym, wpisanym w prostokąt planie. Bryła kamienicy jest rozczłonkowana, z przybudówką od strony wschodniej. Całość otynkowana z boniowanym parterem, a najbardziej reprezentacyjną część elewacji wyeksponowano od strony ul. Dąbrowszczaków. W fasadzie domu charakterystycznym elementem jest środkowy taras z tralkową balustradą, który został zadaszony odrębnym niż cały budynek daszkiem wspartym na ozdobnych, kutych wspornikach.

W roku 1989 kamienice wpisano do rejestru zabytków, w 2010 r. przeprowadzono kapitalny remont tej niszczejącej wówczas budowli. Obecnie mieszczą się w budynku mieszkania i lokale użyteczności publicznej, a ciekawie odnowiona fasada stanowi dobry i godny zobaczenia przykład architektury miejskiej z przełomu wieków.