Nowy Tomyśl od swojego powstania był miastem ewangelików. Nieliczna grupa katolików, głównie polskich mieszkańców uczęszczała do kościoła w Wytomyślu. Wraz z rosnącą liczbą wiernych katolicy rozpoczęli starania o zezwolenie na budowę świątyni w mieście. Zgodę otrzymali w ostatniej dekadzie XIX wieku.

Neoromański kościół Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy przy ulicy Piłsudskiego ukończono i poświęcono w marcu 1896 r. Do 1925 r. była to świątynia filialna parafii wytomyskiej obsługiwana przez tamtejszych wikariuszy.

W 1914 r. obok kościoła Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy zbudowano neobarokową wikarówkę, która po erygowaniu w 1925 r. samodzielnej parafii nowotomyskiej stała się jej siedzibą. Plebania to parterowy budynek o ozdobnych szczytach stojący w niewielkim ogrodzie. Obiekt jest zabytkiem o znaczeniu lokalnym.