Krzyż przydrożny z XIX wieku przedstawiający grupę figuralną o cechach sztuki ludowej stoi nieopodal pałacu. Otoczony jest drewnianym niskim ogrodzeniem. Ozdobiony motywami roślinnymi cokół w ścianie frontowej zawiera płycinę zwieńczoną główkami aniołków. W płycinie tej umieszczone zostały symbole Bożej Męki: serce zwieńczone krzyżem, oplecione ciernią i raną, z której wycieka krew do kielicha oraz związane włócznia i młotek. Cokół zwieńczony jest gzymsem, na którym umieszczony jest krzyż z figurą ukrzyżowanego Chrystusa i pionowym wygiętym kartuszem nad jego głową z literami INRI. Krzyż posadowiony jest na niskim cokole, u jego podnóża umieszczone zostały: czaszka i kości – symbolizującymi śmierć oraz węża z jabłkiem symbolem kuszenia. Po obu stronach krzyża stoją dwie postacie przedstawiające: Matkę Bożą z piersią przebitą mieczem oraz św. Jana Ewangelistę.