Pierwotnie była to wieża ciśnień, która do końca lat 70 – tych XX wieku zapewniała odpowiednie ciśnienie w sieci wodociągowej. Wieża została zbudowana na rzucie ośmioboku w latach 1887 – 1890. Ściany wieży do wysokości parteru wymurowano z kamienia bazaltowego, wyżej z cegły licówki o grubości muru 45 – 60 cm i zakończona jest więźbą dachową drewnianą, wielospadową, ośmioboczną, pokrytą dachówką ceramiczną.

Wieża wysoka jest na 37,5 m, posiada 7 pięter połączonych klatką schodową początkowo drewnianą a po modernizacji wieży przeprowadzonej w 2012 r. klatką stalową. Z rozmieszczonych wokół wieży 22 okien roztacza się piękny widok na okolicę, który z każdego kolejnego piętra jest ładniejszy. Jednak najlepiej podziwiać panoramę miasta, Pogórze Izerskie i Góry Izerskie z tarasu widokowego wykonanego na najwyższym pietrze po usunięciu zbiornika wodnego. Wieża udostępniona została do celów turystycznych w 2013 roku.