Parafia Rozłazino sięga historią do XIV w. (należała do biskupstwa kamieńskiego), pierwszy kościół zbudowano po 1354 r. W okresie reformacji teren parafii podlegał proboszczowi lęborskiemu, zaś sama świątynia w latach 1614-1641 należała do protestantów. Podczas wojen XVII w. budowla uległa zniszczeniu, akta wizytacji z 1686 r. mówią o ruinach kościoła i stojącej drewnianej dzwonnicy.

W następnym roku zbudowano (fundacja bpa włocławskiego Madalińskiego) kościół o konstrukcji szachulcowej. Na jego miejscu, w 1841 r wzniesiono obecną świątynię. Za materiał posłużył granit skandynawski (importowany przy pomocy lodowca - głazy narzutowe zbierane z pól). Od tego czasu kościół przechodził remonty, ale przebudowę przeszedł tylko jedną: w 1967 r. dostawiono zakrystię. W 1965 r. huragan zburzył drewnianą dzwonnicę, odbudowano ją w tym samym roku, z betonu obłożonego kamieniem.