To chyba najbardziej rozpoznawalne miejsce w Bornem Sulinowie. Nawet ci, którzy nigdy tam nie byli, bez trudu skojarzą fotografię pomnika przedstawiającego rękę z wzniesioną ku górze pepeszą. Nekropolia powstała w 1945 r. po przejęciu garnizonu Gross Born przez radziecką 6 Gwardyjską Witebsko-Nowogrodzką Dywizję Zmechanizowaną. Funkcjonowała do czasów likwidacji bazy w 1992 r. (chociaż pochówków dorosłych zaprzestano już w latach 70.)

Chowano tutaj żołnierzy i cywilnych pracowników baz w Bornem Sulinowie i Szczecinku oraz członków rodzin. W roku 2007 przeniesiono dodatkowo szczątki radzieckich żołnierzy z byłych jednostek w Kołobrzegu i Białogardzie. Od tej pory nekropolia nosi nazwę „Cmentarz Żołnierzy Północnej Grupy Wojsk Federacji Rosyjskiej i Członków Ich Rodzin w Bornem Sulinowie”. Z ustawionej przed wejściem tablicy dowiadujemy się, że znajdują się tu 344 mogiły, w tym 146 grobów opisanych jako „Nieizwiestnyj” (nieznany). Najwięcej grobów pochodzi z lat 1945 – 1967. Pewną ich część otoczono metalowymi płotkami pochodzącymi zapewne z okolicznych cmentarzy ewangelickich. Sporo tu grobów dziecięcych. Na wielu z nich położono zabawki.

Cmentarz położny jest za miastem, przy drodze do Szczecinka. Przed wejściem urządzono spory parking. Wspomniana pepesza stoi na przeniesionym z centrum miasta pomniku szeregowca Iwana Poddubnego, tuż za bramą wejściową.