Ta niewielka, skromna kamienica stojąca przy ul. Piotrkowskiej 36 (w latach 1850-1891 nr hipoteczny 259) należała do rodziny Tenenbaumów (do nich również należała działka pod nr 38). Powstała pod koniec lat 70. XIX w. jako obiekt jednopiętrowy. Drugą kondygnację dobudowano ok. roku 1882 i w takiej formie zachowała się do dziś. Jak podają źródła archiwalne, w roku 1913 Hersz Tenenbaum przebudował parter budynku według planów architekta Władysława Wąsowicza.

Ciekawostka:
Nim powstała kamienica, posesja ta w latach 60. XIX w. należała do majstra tkackiego i farbiarskiego, radnego miasta Łodzi Adolfa Abrama Likiernika. Opisała go w swojej książce pt: „Ulica Piotrkowska” Anna Rynkowska. Na stronie 72 czytamy: „Likiernik umiał czytać i pisać, nie nosił się po żydowsku i posiadał majątek odpowiadający przepisowym wymaganiom. Był pierwszym na gruncie łódzkim całkowicie zasymilowanym Żydem. Swoim dzieciom nadał imiona chrześcijańskie, udzielał się społecznie i cieszył ogólnym szacunkiem; w 1861 r. został wybrany do Rady Miejskiej”. Likiernik wraz z trzema innymi członkami Rady Miejskiej za faworyzowanie powstania styczniowego, sprzeciw wobec naczelnika wojennego Aleksandra von Broemsena został wysiedlony z miasta.