Jadąc z Bierunia Nowego przez Bojszowy, Międzyrzecze, Jankowice w stronę Pszczyny, warto zatrzymać się w miejscowości Studzienice z uwagi na ciekawą budowlę sakralną, którą od razu niejeden z odwiedzających zaliczy do barokowych kaplic, ale może się nieco zdziwić...
Dzisiejszy kościół zanim został podniesiony do rangi kościoła, w początkach swej historii był małą kaplicą zbudowaną w latach 1913-14, przypuszczalnie w stylu przypominającym neobarok, być może w późniejszym czasie nieco rozbudowaną, np. o transept, ale niekoniecznie... Budowla zlokalizowana w dość nasłonecznionym miejscu, na ziemi podarowanej przez mieszkańca, Jana Lazarka. Około roku 1947 kaplica została w dość szybkim tempie rozbudowana i 15.09.1949 nastąpiło jej poświęcenie wraz z podniesieniem do rangi kościoła, a wezwanie po prostu przeniesiono z kaplicy na nowy kościół - św. Jana Chrzciciela.
Parafianie bardzo zaangażowali się w wystój nowej świątyni. Między innymi mieszkaniec, Ludwik Warneńczyk wspólnie z ojcem wykonał wystrój świątyni, a w roku 1950 wybudowano plebanię i założono cmentarz. „Źródła” milczą na temat wielkości dawnej kaplicy, stąd też można się tylko domyślać, jak dużą miała wówczas bryłę.
Obecna bryła kościoła posiada korpus, do którego przypuszczalnie dobudowano później transept, w wyniku czego daje to świątynię zbudowaną na planie krzyża. Korpus budowli nie posiada standardowego zakończenia przeważnie półokrągłą absydą. Transept z korpusem zakończone są prostą ścianą z witrażami w oknach, a ściany zwieńczono ściankami szczytowymi do złudzenia nawiązującymi do epoki baroku lub neobaroku.
Część główna kościoła i transept zostały przekryte dachami dwupołaciowymi pokrytymi współczesną dachówką ceramiczną, a na styku kalenic osadzono wieżyczkę na sygnaturkę. Powyższy opis budowli sakralnej jest wynikiem jedynie subiektywnych obserwacji i hipotez, bo w rzeczywistości pierwotną kaplicą, którą rozbudowano, mogła być widoczna na zdjęciach wspomniana kaplica będąca dziś częścią elewacji bocznej, zbudowana na planie zbliżonym do kwadratu, przekryta dachem hełmowym, z wieżyczką na sygnaturkę. Początkowo odprawiano w niej tylko uroczyste nabożeństwa odpustowe. „Źródła” podają tylko bardzo pobieżnie co zostało rozbudowane ok. roku 1947 roku, czy był to istniejący już korpus, czy do wspomnianej kaplicy dobudowano widoczne na fotkach części wraz z transeptem...
Wnętrze dzisiejszego kościoła jest skromne, aczkolwiek przyjemne. W ołtarzu głównym od początku umieszczony jest obraz patrona kościoła podczas udzielania chrztu Chrystusowi w rzece Jordan ( św. Jan Chrzciciel ). Po lewej i prawej stronie ołtarza stoją figury św. Piotra i św. Pawła, trzymające w dłoniach atrybuty, po których są rozpoznawalne. Za figurami, po obu stronach widoczne są witraże przedstawiające sceny biblijne. Po lewej i prawej stronie transeptu zostały umieszczone ołtarze boczne.
Z prawej strony widoczny jest ołtarz poświęcony Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny, w którym umieszczono obraz ze wspomnianym wizerunkiem. Ołtarzowi towarzyszą dwie rzeźby: św. Józefa i prawdopodobnie św. Anny z małą Marią. Drugi z bocznych ołtarzy przedstawia w centralnej swej części wizerunek Najświętszego Serca Pana Jezusa, któremu również towarzyszą figury św. Barbary i św. Floriana.
Kościół nie posiada na ścianach zdobień w formie malowideł czy polichromii. 28.02.2010 roku przy kościele oddano do użytku dzwonnicę zbudowaną ze składek parafian, których nazwiska widnieją na specjalnej tablicy. Dzwonnica została wykonana współczesną metodą tzw. monolityczną - z żelbetowych słupów, które po ustawieniu blisko siebie dają jakby „obraz” kuli ziemskiej, w środku której umieszczono niewielki dzwon. Całość przekrywa baniasty dach, trochę nawiązujący do bizantyjskiej mitry, a może się mylę...