Park powstał na przełomie XVIII i XIX wieku, pierwotnie jako ogród geometryczny ze zwierzyńcem, wokół budowanego wówczas przez barona Arnolda Saint-Genois d’Anneaucourt pałacu. Następnie na początku XIX wieku przekształcono go na krajobrazowy, klasycystyczny.

W 1862 roku hrabia Maurycy Arnold Saint-Genois d’Anneaucourt utrzymał prawo do otwarcia uzdrowiska, wówczas podjęto kolejne prace przy budowie parku. Zlikwidowano zwierzyniec i znacznie go powiększono. Utworzono system alejek spacerowych oraz polanek widokowych. Zagospodarowano stawy, zasadzono wiele gatunków roślin, również egzotycznych. W 1871 roku, powstały park krajobrazowy był przystosowany do potrzeb kuracjuszy i zajmował ok 40 ha. W 1906 roku nastąpiła utrata praw uzdrowiska oraz zmiana właścicieli.

W wyniku tego oraz dwóch wojen park uległ zaniedbaniu. Obecnie park zajmuje mniejszy teren niż kiedyś ale w ostatnich latach został zmodernizowany i dobrze się prezentuje. W obrębie parku oraz w bliskiej jego odległości znajdują się min: pomnik Józefa Piłsudskiego, fontanna solankowa, piękna alejka grabowo-jesionowa i dębowa, staw parkowy, muszla koncertowa, dawna zabudowa uzdrowiska, kościół i cmentarz.

Park zajmuje tereny na wschód od ul. Zdrojowej oraz na północ od ul Wapienickiej, przy której znajduje się parking