W XIX wieku na terenie Prus rozpoczęto na szeroką skalę reformę szkolnictwa. Władze zdając sobie sprawę ze znaczenia oświaty nie szczędziły środków na jej rozwój. Szczególnie intensywna rozbudowa bazy szkolnictwa miała miejsce w drugiej połowie XIX i początkach XX wieku. Niemal w każdej miejscowości zbudowano szkoły powszechne (ludowe), a w miastach szkoły średnie dla chcących kontynuować naukę. Dziś po tym okresie prosperity pozostały ciekawe architektonicznie budynki będące dziś zabytkami przeszłości.

W Świebodzinie w drugiej połowie istniało kilka szkół. Jedną z nich była szkoła dla dziewcząt (niem. Mädchen-Volksschule) powołana w 1869 r. Był to odpowiednik ośmioklasowej szkoły podstawowej. Dla tej placówki wzniesiono w latach 1902-1905 przy parku miejskim okazały, neogotycki gmach szkolny. W jego murach oprócz wspomnianej szkoły dla dziewcząt ulokowano pięcioklasową ogólnokształcącą szkołę średnią.

Po zajęciu Świebodzina w 1945 r. obiekt zajęli Rosjanie. Zniszczony budynek zwrócili w 1946 r. Remontowany sukcesywnie w następnych latach obiekt stał się siedzibą Gimnazjum i Liceum Miejskiego. Obecnie mieści się tutaj I Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza. Budynek szkoły dla dziewcząt wpisany został 10 listopada 1975 r. do rejestru zabytków (decyzja nr 2186, identyfikator NID 594323).