Pałac w Lasocinie został zbudowany na podwalinach wcześniejszego dworu szlacheckiego w połowie XIX w., przez rodzinę Niemojewskich. Na cały zespół pałacowy, poza budynkiem głównym z 16 pomieszczeniami mieszkalnymi, składały się również oficyna, dwie stodoły, spichlerz, budynek gospodarczy i prawie 8-hektarowy park. Do pałacu prowadziły dawniej dwie drogi - tzw. Aleja Lipowa, czyli droga wyjazdowa do Mnina oraz droga prowadząca właśnie do Lasocina.

Właściciele obiektu musieli być bogaci, ponieważ wyposażyli go w całą niezbędną infrastrukturę z centralnym ogrzewaniem, telefonem, światłem elektrycznym i wodą włącznie. W czasach świetności pałacu jego właściciel - Edward Niemojewski, po udanym polowaniu w pobliskich lasach, urządzał tutaj huczne bale. Ostatnimi właścicielami pałacu w Lasocinie byli Stanisław i Ludwig Niemojewscy, którzy mieszkali tutaj do końca 1945 r. Po wojnie wyprowadzili się do Kielc i już nigdy tutaj nie wrócili. Od tej pory pałac popadał w coraz większą ruinę.

Do obecnych czasów zachowały się tylko romantyczne ruiny, których najcenniejszą częścią jest typowy dla polskich dworków ganek z dwoma kolumnami oraz resztki zdobień architektonicznych na balkonach przybudówek. Uwagę przyrodników zwraca przypałacowy park ze starymi dębami, klonami, lipami, grabami oraz rzadkimi w Polsce miłorzębami japońskimi.