Przed wybuchem I wojny światowej Eliasz Trylnik wybudował na tej działce tkalnię wyrobów wełnianych. Budynki fabryczne jak i gospodarcze były sukcesywnie rozbudowywane. Taki stan trwał do roku 1938, kiedy to właściciele wyjechali za granicę. Zaś po wybuchu wojny Niemcy przejęli zakład udostępniając go Juliuszowi Reitowi. Był to właściciel zakładu meblowego, który na tej posesji uruchomił produkcję o profilu stolarskim.

Po zakończeniu wojny do 1956 roku własność Wojskowego Przedsiębiorstwa Budowlanego, które prowadziło tutaj zakład stolarki budowlanej. Do tej właśnie fabryki trafił po wyzwoleniu znakomity architekt Wiesław Lisowski, który zajmował się projektowaniem mebli i sprzętu kwaterunkowo-budowlanego dla MON-u. Następnym gospodarzem była Łódzka Fabryka Mebli. Po zmianach ustrojowych funkcjonowały przy ul. Wierzbowej 20 różne firmy prywatne.