Zygmunt Piasecki ur. w 1893 r. w Szafarni, swoją wojskową karierę rozpoczął w Legionach Polskich w sierpniu 1914 r. służąc w 1 Pułku Ułanów. W 1916 r. awansowany został na pierwszy stopień oficerski (podporucznik), a już w 1919 r. dosłużył się rangi rotmistrza. W 1918 r, współorganizował 7 Pułku Ułanów Lubelskich, którego dowódcą pozostawał w latach 1920-1929. W 1938 r. awansowany został do rangi generała brygady. Kampanię wrześniową odbył jako dowódca Krakowską Brygadę Kawalerii. Dostał się do niemieckiej niewoli, a czas wojny spędził w obozie jenieckim Oflag VII A w Murnau . Po zakończeniu wojny pozostał we Francji. Zmarł w Nicei w 1954 r.

Postać gen. Zygmunta Piaseckiego, zasłużonego, ale zapomnianego żołnierza Wojska Polskiego przypomina niewielki pomnik w Mińsku Mazowieckim, w którym w dwudziestoleciu międzywojennym kwaterował wraz ze swoim 7 Pułkiem Ułanów Lubelskich. Głaz z pamiątkową tablicą znajduje się na skwerze noszącym dziś jego imię.