Werynia jest dużą wsią leżącą na Płaskowyżu Kolbuszowskim i należy do najstarszych osad leśnych dawnej Puszczy Sandomierskiej. Założyli ją pod koniec XV wieku Tarnowscy, uposażeni przez Władysława Jagiełłę za zasługi w bitwie pod Grunwaldem. Kolejnymi właścicielami Weryni aż do roku 1944 została rodzina Tyszkiewiczów .

Tyszkiewiczowie pozostawili piękny secesyjny pałac w otoczeniu rozległego parku oraz liczne zabudowania folwarczne świadczące o jego niedawnej świetności. Pozostał też budynek stojący przy skrzyżowaniu dróg, w bliskiej odległości od pałacu. To dawna karczma dworska zwana Harendą, zbudowana na początku XIX wieku. Zaniedbana i nie przypominająca dawnego szynku ale mająca w swej historii pewne wydarzenie.

Według ludowych przekazów w marcu 1846 roku, w czasie „rzezi galicyjskiej” miał w niej przebywać Jakub Szela namawiający chłopów z Weryni do pojmania hrabiego Tyszkiewicza. Widać fortel się nie udał, bowiem Tyszkiewiczowie pozostali w swej rodowej rezydencji i przez kolejne lata doprowadzili do znacznego rozkwitu wsi, folwarku i pałacu a sami zapisali piękne karty historii w walce o wolną Polskę.