Epitafium, w języku greckim brzmiące epi-taphios, to ozdobna płyta nagrobna poświęcona zmarłej osobie. Pierwsze epitafia pojawiły się właśnie w Grecji w V wieku p.n.e. Poźniej tę formę upamiętniania przyjęły inne społeczeństwa. Szczególny rozkwit tej swoistej sztuki nastąpił w dobie renesansu. Wówczas epitafia przybrały niespotykanie bogatą oprawę rzeźbiarską.

Dziś te arcydzieła dawnych mistrzów dłuta możemy spotkać w wielu miejscach także w Polsce, ale szczególnie dużo zachowało się ich na Dolnym Śląsku. Wszystko to dzięki likwidatorom przykościelnych nekropolii, którzy w mury świątyń i otaczających je ogrodzeń wmurowali najciekawsze płyty nagrobne.

W Złotoryi, jednym z najstarszych miast dolnośląskich, przez wieki zmarli mieszkańcy spoczywali na cmentarzu przy kościele pw. Narodzenia NMP. W kryptach kościelnych i wokół świątyni należącej do zakonu joannitów spoczywali znaczący złotoryjanie. Ich pamięć utrwalały epitafia szczególnie ozdobne w dobie renesansu. Po likwidacji cmentarza w XIX stuleciu do dziś przetrwała spora ich grupa tworząca lapidarium. Dzięki temu możemy podziwiać kunszt dawnych kamieniarzy.