Budynek jest jednym z wielu jakie powstały na przełomie XVI i XVII wieku. Jest budynkiem dwupiętrowym, narożnym i nakrytym dwuspadowym dachem. Na początku XVIII w. został nabyty przez jednego z najbogatszych noworudzkich sukienników, Antona Michaela Wolfa. Prowadził on nie tylko interesy z kupcami z Hamburga. Umieszczona w narożniku budynku płaskorzeźba przedstawiająca stwora z tułowiem pokrytym łuskami i uskrzydloną głową, pozwala sądzić, że zajmował się również handlem morskim.

Budynek był dwukrotnie przebudowywany, pierwszy raz w połowie XIX wieku i po raz drugi około 1920 r. Podczas tej ostatniej przebudowy, pomiędzy oknami pierwszego piętra ułożona została dekoracja wykonana z ceramicznych, płaskorzeźbionych płytek ze scenami przedstawiającymi rozwój transportu. Obecnie na piętrach urządzono mieszkania, natomiast na parterze znajduje sie bar piwny.