Jan Nepomucen z Pomuku (ok.1350-1393) był czeskim duchownym pełniącym posługę przy katedrze w Pradze, spowiednikiem Zofii Bawarskiej, żony króla Czech Wacława IV. Właśnie dotrzymanie tajemnicy spowiedzi Zofii podejrzewanej przez męża o zdradę stał się przyczyną śmierci kanonika. Poddany z rozkazu Wacława IV torturom został zrzucony z mostu Karola do Wełtawy.

Postać Jana Nepomucena zaczęto otaczać kultem najpierw w rodzinnych Czechach, a później także poza ich granicami. Wyniesienia do rangi świętego Kościoła katolickiego dokonał papież Benedykt XIII w dniu 19 marca 1729 r. Święty Jan Nepomucen najbardziej znany jest jako patron chroniący przed powodziami. Jego kapliczki i figury ustawiano głównie w miejscach zagrożonych kataklizmami wodnymi. Najpiękniejsze pamiątki poświęcone św. Janowi Nepomucenowi powstały w XVIII w. w dobie baroku. Każda powstała wówczas rzeźba i kapliczka to prawdziwe dzieła sztuki. Wykonane są głównie z popularnego piaskowca.

Jedną z barokowych figur można zobaczyć w dolnośląskiej Łomnicy. Kapliczka stoi na terasie na skarpie, przed bramą prowadzącą do kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP.