Kapliczka położona na szczycie skarpy przy drodze wjazdowej do tej miejscowości została wybudowana w 1894 r. przez rodzinę Bogdańskich, usytuowana jest zresztą na terenie nieistniejącego już dziś gospodarstwa wówczas do nich należącego. Jak większość taki budowli na tym terenie wybudowana została w stylu neogotyckim, murowana z czerwonej cegły licowej na podmurówce z ociosanych granitowych głazów.

Front kapliczki to przede wszystkim duża ostrołukowa i pomalowana na biało otwarta nisza w której umieszczono figurę Matki Bożej Niepokalanej, nad nią w szczycie umieszczono płycinę w kształcie krzyża i również pomalowano na biało. Dolna część kapliczki to także pomalowana na biało prostokątna wnęka w cokole z łacińską sentencją „Pozdrowienia Anielskiego” oraz rokiem 1894, czyli datą wystawienia. Całość nakryta jest dachem pulpitowym wykonanym z cegły na którym jako element dekoracyjny postawiono dwie betonowe sterczynki, szczyt dachu wieńczy prosty metalowy krzyż.

Przyglądając się tej budowli możemy zauważyć wgłębienia w cegłach zwłaszcza w ścianie przedniej, są to ślady po ostrzale prowadzonym przez wojska radzieckie w styczniu 1945 r. Można powiedzieć że prawie każda warmińska kapliczka ma swoja historię, niestety tylko nieliczne wyjawiają ją na światło dzienne. Na szczęście historia tej jest znana, została wystawiona jako podziękowanie wspomnianej rodziny Bogdańskich za powołanie zakonne ich syna. Dlatego też w symbolice kapliczki tyle odwołania do postaci Matki Bożej, jest to bowiem swoista prośby rodziny o wstawiennictwo i opiekę nad nieobecnym członkiem rodziny.

Kapliczka jest w bardzo dobrym stanie i często pielęgnowana, dodatkowym i urokliwym tłem są rosnące za nią rozłożyste stare klony. W roku 1989 kapliczka została wpisana do rejestru zabytków.