Historia Chojnowa zaczyna się co najmniej w XIII wieku. Wówczas to na szlaku handlowym łączącym Legnicę z Bolesławcem, nazywanym Wysoką Drogą powstała osada Haynow. Ograniczone prawa miejskie otrzymała w najprawdopodobniej w końcu XIII wieku. Potwierdził je w pełnym zakresie w roku 1333 książę Bolesław III Rozrzutny. Pierwotne założenie urbanistyczne składało się długiego, trójkątnego rynku będącego rozszerzeniem szlaku handlowego od niego odbiegały ulice.

Rozplanowanie Chojnowa odbiegało od szachownicowego układu przestrzennego innych miast dolnośląskich. Jeszcze w XIV wieku miasto otoczono murami obronnymi z bazaltowego kamienia. W południowo zachodnim narożniku założenia usytuowany był zamek kasztelański. Obwarowania miejskie poprzedzała fosa. Z upływem czasu zmieniała się miejska zabudowa, drewniane domy zastępowały murowane budynki. Straciły na znaczeniu także umocnienia obronne, które w XIX wieku w większości rozebrano, a fosy zasypano. Zaczął się okres nowożytnego rozwoju miasta w kierunkach zachodnim i północnym. Powstały wówczas zakłady przemysłowe z browarem, budynki użyteczności publicznej i domy mieszkalne.

Zarówno pierwotny układ przestrzenny, jak i jego nowożytna zabudowa zachowały się do dziś w miarę czytelnie. Założenie miejskie oraz grupa najcenniejszych obiektów została wpisana na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Pozostała dawna zabudowa w większości ujęta została w ewidencji Dolnośląskiego Konserwatora Zabytków. Historyczne centrum Chojnowa wpisano do rejestru NID decyzjami z 1957 i 1997 pod numerem 593382.