Najstarsze pisemne wzmianki o Sulęcinie pochodzą z 1241 r. Trzy lata później miejscowość była już w posiadaniu templariuszy. Sukcesorami Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona zostali tu joannici, którzy objęli w posiadanie aż na 460 lat (1350-1810). Mieli oni wpływ na wybór burmistrza oraz rajców i to między innymi było jednym z powodów, dla którego wybudowali w pobliżu miejskich obwarowań swoją siedzibę.

Pierwsze informacje o budowie w Sulęcinie dworu joannitów komturii łagowskiej pochodzą z 1536 r. Na rycinie Petzolda z początku XVIII w. widoczny jest ryglowy budynek określany jako dom lenny. Na przełomie wieków XVIII i XIX został przebudowany w stylu klasycystycznym. Po sekularyzacji klasztoru przeszedł w ręce państwa ale nadal nosił nazwę Johanniter Ordenshaus. Pełnił funkcje mieszkalne także po 1945 r. (po wojnie były tam mieszkania komunalne). Opuszczony pod koniec lat 70. , mimo wpisania go do rejestru zabytków - powoli niszczał.

W 2008 r. przeszedł gruntowny remont w ramach współpracy transgranicznej i wspieranych środkami unijnymi projektów o nazwie „Renowacja i rozbudowa Domu Joannitów na potrzeby Centrum Współpracy Polsko – Niemieckiej w Sulęcinie” oraz „Wyposażenie Domu Joannitów na potrzeby Centrum Współpracy Polsko - Niemieckiej”. Oprócz Centrum Współpracy Polsko – Niemieckiej i Lokalnej Grupy Działania o nazwie „Stowarzyszenie Kraina Szlaków Turystycznych” mieszczą się w nim dwie sale muzealne z ciągle powiększającą się ekspozycją, jest sala wystawowa, sala spotkań, transgraniczny punkt informacji turystycznej. Budynek jest dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Dom Joannitów zlokalizowany jest przy ul. Młynarskiej 1. Wejść do środka można od poniedziałku do piątku w godzinach 7.30- 17.00, w sobotę od 10.00 do 16.00. W niedzielę czynne tylko po uzgodnieniu.