Wieś Berezka lokowana na prawie wołoskim do połowy XVIII w. należała do Balów, którzy zbudowali tu obronny dwór. Kolejni właściciele Fredrowie wokół dworu założyli park krajobrazowy. W następnych latach majątek przechodził w ręce kolejnych właścicieli, a po II wojnie światowej w wyniku tzw. reformy rolnej został upaństwowiony. Obecnie jest to wieś letniskowa leżąca przy małej obwodnicy bieszczadzkiej.

Po majątku pozostały resztki parku dworskiego oraz ruiny cerkwi greckokatolickiej wzniesionej w XIX wieku. Murowana cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego została wzniesiona w 1868 r. na miejscu poprzedniej, drewnianej zbudowanej w 1444 r. Data ta bowiem widniała na jednej z belek po rozebranej cerkwi, po której część materiału została użyta do budowy nowej świątyni.

Murowany obiekt powstał na planie ośmiokąta z prostokątnym prezbiterium i przedsionkiem. Nad nawą znajdowała się ośmiopolowa kopuła konstrukcji drewnianej zwieńczona krzyżem co oznaczało, że cerkiew oddaje chwałę Jezusowi Chrystusowi. Obok postawiona była dzwonnica z zawieszonymi dwoma dzwonami. Na dzwonach tych pochodzących z 1671 i 1697 roku widniały ruskie napisy.

Po wojnie w ramach akcji "Wisła" wszystkich mieszkańców Berezki wysiedlono, a opuszczona cerkiew powoli popadała w ruinę. Pozostały po niej mury do wysokości gzymsu koronującego, na których rosną krzewy i małe drzewka. Przy ruinach stoi drewniany krzyż z tablicami pamiątkowymi o treści "Pamięci parafian z Berezki, Woli Matuszowej oraz Niżnej Bereźnicy, którzy tą cerkiew budowali......."