Około 1880 roku na skraju swojej posiadłości, na niewielkim pagórku niejaki Iwan Dub postawił kapliczkę. Kapliczkę postawił jako wotum dziękczynne za urodzenie córki. W kapliczce wykonanej na rzucie wieloboku i przykrytej wielospadowym dachem zwieńczonym krzyżem umieścił dwa obrazy przedstawiające Matkę Bożą i Pana Jezusa Ukrzyżowanego. Na drzwiach wejściowych do kapliczki, których obecnie nie ma powiesił krzyż z ukrzyżowaną figurą Chrystusa.

Po zakończeniu II wojny światowej, podczas wysiedleń miejscowej ludności w latach 1946 - 47 wyposażenie kapliczki zaginęło. Przez kolejne lata kapliczka stała pusta aż do 1967 roku, w tym to bowiem roku umieszczona została w kapliczce figura Matki Bożej. Figura Matki Bożej pierwotnie stała w pobliskiej wsi Rajskie, na terenie dawnego klasztoru Sióstr Miłosierdzia Zgromadzenia św. Wincentego a Paulo, potocznie nazywanymi szarytkami.

Po II wojnie światowej klasztor wraz z budynkami gospodarczymi został przejęty przez PGR. 1 stycznia 1954 r. w wyniku zaprószenia ognia budynek poklasztorny spłonął. Powstała w latach 1960 - 68 zapora na Sanie tworzy największe sztuczne jezioro w Polsce. Na terenie zalewowym znajduje się również teren, na którym stał klasztor sióstr szarytek z ocalałą figurą Matki Bożej. Ratując figurę przed zalaniem geodeta Maślanka i mieszkaniec Rajskiego Stanisław Solon przenieśli ją do pustej kapliczki Dubowa.

Kapliczka znajduje się na skraju małej osady Sakowczyk, nieopodal małej obwodnicy bieszczadzkiej.