Przy ulicy Źródlanej, prostopadłej do ulicy Dębowej w Katowicach-Dąbiu stoi sobie murowana, nieotynkowana kapliczka, wybudowana w 1893 roku, z cegły klinkierowej lub podobnej, bo z czasem nieco zmieniła swą strukturę. Wzniesiona jest na planie prostokąta, przekryta dachem dwupołaciowym, a ten pokryty jest arkuszami blachy, jeszcze w starej technologii.

Od strony elewacji frontowej, kapliczka posiada otwór drzwiowy, zamknięty dwuskrzydłowymi drzwiami, przeszklonymi. Otwór zwieńczono ostrołukowym sklepieniem, nad którym wznosi się zdobiona ścianka szczytowa ceglanym uskokowym fryzem, nad którym widoczna jest ścianka, lecz nie potrafię w tej chwili jej nazwać, gdyż jest to budowla pierwszy raz spotkana przeze mnie i przypuszczam, że nieczęsto spotykana z takim detalem. Załóżmy jednak, iż jest to podwójna ścianka szczytowa, zdobiona fryzem, bądź gzymsem ceglanym tzw. wklęsłym (niektórzy twierdzą, że jest to attyka).

Elewacje boczne posiadają tzw. oszkarpowanie w postaci ośmiu przypór, na której jednej z nich widnieje rok budowy małej budowli sakralnej -”1893”. W bocznych elewacjach osadzono po dwa okienka, zakończone ostrym łukiem. A samą bryłę zamknięto co najmniej trójboczną absydą, również oszkarpowaną.

Wewnątrz, na stopniu, a na nim widoczny jest murowany prospekt (ołtarzyk), na którym stoi sobie mała figurka Matki Bożej Różańcowej, ale nie wiadomo z którego roku, z uniesioną ku niebu głową, ze złożonymi dłońmi i nakrytą płaszczykiem koloru kremowego, zdobiony “obwódką” koloru “złotawego”. Przez prawą rękę Matki Bożej Różańcowej przewieszony jest różaniec.