Źródło zostało odkryte w 1840 r. tuż przed ówczesnym rynkiem szczawnickim, obecnie placem Dietla. Jednak dopiero 13 lat później (1853 r.) naczelny lekarz uzdrowiska Onufry Trembecki udostępnił zdrój gościom kąpielowym, tak bowiem wtedy nazywano kuracjuszy uzdrowiska. Twórca uzdrowiska Józef Szalay nazwał oddany do eksploatacji zdrój "Waleria" - imieniem żony lekarza Onufrego Trembeckiego.

Zdrój "Waleria" obudowany został romantyczną grotą, którą wykonano ze wszystkich rodzajów kamieni znajdujących się w okolicy. W 1867 r. grota została rozebrana a na jej miejscu postawiono metalową altankę z dobudowaną w 1897 r. galerią dla orkiestry. Źródło eksploatowane było do 1945 r. po czym zostało zamknięte z uwagi na zanieczyszczenie ujęcia. Obecnie nad ujęciem pozostała zabytkowa altana.