Wotum ordynata Zamoyskiego

Piękny barokowy kościółek na wodzie pw. św. Jana Nepomucena uważany jest za jeden z piękniejszych zabytków Roztocza. Wybudowany w latach 1741-1747 na jednej z wysp pałacowego stawu przypominać miał męczeńską śmierć św. Jana z Pomuku, który z rozkazu króla Czech został utopiony w Wełtawie. Ufundowany został przez ordynata Tomasza Zamoyskiego i jego żonę Teresę Anielę z Michowskich jako wotum dziękczynne za uzdrowienie ordynata, a także za narodziny długo oczekiwanego syna Klemensa.

Architektem świątyni był prawdopodobnie Andrzej Bem, a budowniczym Jan Columbani. Fronton zwieńczono trójkątnym szczytem, poniżej krzyża umieszczono Oko Opatrzności Bożej, a pod nim kartusze herbowe Zamoyskich ("Jelita") i Michowskich ("Rawicz"). We wnętrzu zachwyca iluzjonistyczna XVIII-wieczna polichromia autorstwa Łukasza Smuglewicza. Na kolebkowym sklepieniu św. Jan adoruje Matkę Bożą z Dzieciątkiem. W ołtarzu głównym znajduje się wizerunek św. Jana Nepomucena, a na ścianach bocznych postacie kobiet symbolizujące cnoty świętego: stałość i milczenie.

Kościółek bardzo romantycznie wygląda wieczorem, gdy oświetlone białe ściany fasady odbijają się w wodzie stawu. Wyspę, na której stoi kościół, łączy z lądem most. Warto przyjechać tu na weekend