Bez wątpienia bitwa grunwaldzka jest zaliczana do najważniejszych w Europie XIV i XV w. 15 lipca 1410 r. Polacy, Litwini, Rusini, Tatarzy oraz najemnicy ze Śląska i Czech stanęli naprzeciw Krzyżaków, poddanych zakonu i pruskich biskupstw oraz tzw. gości, czyli rycerzy z całej Europy, od Śląska po Burgundię. W boju starło się blisko 70 tys. zbrojnych. Walka trwała około 7 godzin i zakończyła się sromotną klęską wojsk krzyżackich. Na polu bitwy poległ sam wielki mistrz Ulryk von Jungingen oraz najwięksi dostojnicy zakonu.
Zadziwiająco przedstawia się kwestia nazwy pola bitwy. Pewne jest, że rozegrała się w dolinie Wielkiego Strumienia (dziś wyschniętego) pomiędzy wsiami Grunwald (z niem. Grünfelde), Stębark (Tannenberg) i Łodwigowo (Ludwigsdorf). Polacy bili się pod Grunwaldem. Rzecz ciekawa, że w pierwszych relacjach podawano prawidłową nazwę Grünfelde, która bardzo szybko została zniekształcona na pomyłkową wersję Grunwald. Przyswajając niemieckie słowo, powinniśmy raczej mówić o Grunfeldzie (Zielonym Polu), a nie Grunwaldzie (Zielonym Lesie). W historiografii niemieckiej zakon doznał porażki pod Tannenbergiem (Stębarkiem). Tę wersję uzasadnia ostatni, wieczorny epizod bitwy, który rozegrał się w krzyżackim obozie położonym niedaleko Stębarka. Polacy ostatecznie pokonali skupionych pod osłoną taborów przeciwników, którzy właśnie tutaj ponieśli największe straty. Zwycięzcy w bitwie grunwaldzko-tannenberskiej Litwini oczywiście prezentują odmienny pogląd na kwestię nazwy. Miejsce swojego triumfu zwą Žalgiris.
Wszystkie fakty wiążące się z historią bitwy poznamy odwiedzając Pola Grunwaldzkie i Muzeum Bitwy Grunwaldzkiej. Na Wzgórzu Zwycięstwa stoi widoczny z daleka Pomnik Zwycięstwa Grunwaldzkiego. W muzeum warto zobaczyć mapy ilustrujące przebieg zmagań, kopie zdobytych chorągwi krzyżackich oraz militaria (w tym fragmenty uzbrojenia odnalezione w czasie prac archeologicznych prowadzonych na polu bitwy). W sali kinowej można obejrzeć fragment filmu Krzyżacy, przedstawiający sceny wiktorii grunwaldzkiej (film z 1960 r., reż. Aleksander Ford, nakręcony na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza).
Muzeum jest czynne od 1 maja do 15 października, codziennie w godz. 8.00-18.00.