Do II wojny światowej Włodawa była miastem Polaków, Żydów, Białorusinów i Ukraińców. W 1943 r. zniknęli z ulic miasta Żydzi, wymordowani przez Niemców w pobliskim Sobiborze. Po wojnie wysiedlono stąd Białorusinów i Ukraińców. Nieodbudowane mosty na granicznym Bugu skazały Włodawę na senny byt powiatowego miasta na współczesnych "kresach kresów" Rzeczypospolitej.
Staraniem pracowników miejscowego Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego w końcu roku odbywa się Festiwal Trzech Kultur, na który warto pojechać na rodzinny weekend. To przedsięwzięcie przypomina, że w niedalekiej przeszłości Włodawa była miastem, którego mieszkańcy mówili różnymi językami, wyznawali różne religie, uczyli się w różnych szkołach. W czasie festiwalu organizowane są wystawy, koncerty, kiermasze, filmowe seanse i warsztaty plastyczne. Ich tematyka, związana z wielokulturowością, przedstawia dzisiejszym włodawianom i festiwalowym gościom obraz świata pełnego tolerancji. Zapraszani artyści, często także cudzoziemcy, w przygotowanych programach przybliżają polskiej widowni odmienne, a nawet egzotyczne oblicza reprezentowanych przez nich kultur. Sława festiwalu sięga z każdym rokiem dalej. Powoli wpisuje się on do kalendarza najważniejszych imprez kulturalnych w Polsce. Koncerty cerkiewnych chórów, recytacje poezji z udziałem najlepszych polskich aktorów, ale też przedstawienia, w których główną rolę odgrywa humor żydowskich szmoncesów, można oglądać na scenach organizowanych we włodawskich świątyniach.
Na małej przestrzeni starej części miasta trzech kultur stoją do dziś: kościół św. Ludwika, dawny zespół synagogalny i cerkiew prawosławna Narodzenia NMP. Kościół św. Ludwika i klasztor Paulinów zbudowano w XVIII w. Świątynia ma wspaniały rokokowy wystrój. Imponująco prezentują się jej wieże zwieńczone niespotykanymi, spiętrzonymi hełmami o grzebieniastej linii profilu. W czasie festiwalu w kościele odbywają się koncerty i przedstawienia teatralne. Pięknie rozbrzmiewają kolędy śpiewane przez największe gwiazdy polskiej estrady.
Na dawny zabytkowy zespół synagogalny składają się Wielka i Mała Synagoga - obie XVIII-wieczne oraz zbudowany w 1928 r. Dom Pokahalny (dawna siedziba Zarządu Gminy Żydowskiej). Budynki są obecnie siedzibą Muzeum Pojezierza Łęczyńsko- -Włodawskiego. W głównej sali Wielkiej Synagogi zachował się aron ha-kodesz - szafa na Torę. Jej starannie odrestaurowane polichromie kryją mnóstwo elementów symboliki judaistycznej. W sali znajduje się również bardzo bogata wystawa judaików oraz ilustrowana dawnymi fotografiami ekspozycja poświęcona historii Żydów z Włodawy. Niezwykle interesująco wygląda pieczołowicie odtworzone wnętrze pokoju mełameda, czyli żydowskiego nauczyciela. W Małej Synagodze i Domu Pokahalnym prezentowana jest ekspozycja poświęcona historii miasta i etnografii, którą niewątpliwie warto zobaczyć. Goszczą tu także wystawy czasowe, często o egzotycznej tematyce.
Cerkiew prawosławna Narodzenia NMP stoi na miejscu wcześniejszej cerkwi unickiej pod tym samym wezwaniem. Obecną świątynię zbudowano w końcu XIX w. Po 1946 r. przez 10 lat była nieużytkowana. Zabrakło ukraińskich wiernych przesiedlonych na ziemie zachodnie i północne na skutek objęcia ich represjami w ramach akcji "Wisła". Nie najlepszy stan budynku świadczy, że i obecnie jest tutaj niewielu wiernych tego obrządku. W bizantyjsko-klasycystycznym wnętrzu świątyni odbywają się festiwalowe koncerty muzyki kameralnej i występy chórów. Wielokulturowość miasta oraz liczne zabytki sakralne sparawiają, że Włodawa stanowi ważny punkt na mapie atrakcji turystycznych wschodniej Polski.