Jest najstarszym domem w Dobrej i jednym z najstarszych jakie zachowały się do dnia dzisiejszego w dawnej Pomeranii. Prawdopodobnie została wybudowana po ostatnich ocalałych z epidemii dżumy szalejącej w XVII wieku. Wówczas była to niczym nie wyróżniająca się kamienica mieszczańska, zwrócona szczytem do ulicy zbudowana techniką szachulcową (czyli ryglową).

W ścianie frontowej powyżej okien pierwszego piętra widzimy belkę z wyrytym napisem: "SOLI DEO GLORIA MENSCH SIEG BEY GOTT IN GNADEN, SODAN HAT KEIN MENSCH IHRE SCHADEN ANNO 1695 DEN 20-TEN MAY. AMEN" czyli: "CHWAŁA BODU JEDYNEMU. CZŁOWIEK KTÓRY ZAUFA ŁASCE BOŻEJ, NIE DOZNA ŻADNEJ SZKODY. 20 MAJA 1695 ROKU AMEN". Jest to dom, w którym zwykli ludzie od wielu pokoleń wiedli spokojne życie. Wyobrażenie jak dużo widziały mury tego skromnego domu, daje wspomnienie wstecz na podręcznikową historię tej części Europy pod panowaniem Szwedów czy też Prusaków. Kamienica stała już kiedy w odległej Francji rozgorzała Rewolucja Francuska, kiedy odbywały się Wojny Napoleońskie oraz były świadkiem toczącej się w jej czasach I jak i II wojny światowej.

Po II wojnie światowej niezbyt chętnie inwestowano w poniemieckie budownictwo, dlatego przyszłość kamienicy była niepewna. Dom krótko zamieszkiwała rodzina polskich osadników, lecz stan murów sprawiał realne zagrożenie. Na szczęście Wojewódzki Konserwator Zabytków od roku 1970 przez 10 lat przeprowadzał w niej remont. Przez jakiś czas znajdował się tutaj Urząd Stanu Cywilnego. Po jakimś czasie kamienica została wykupiona przez osobą prywatną która zamieniła kamienicę na Pensjonat Taber, a nazwa wskazuje na pierwszą znaną nazwę miejscowości czyli Daber. Obecnie kamienica spełnia funkcje mieszkalne.Tuż obok znajduje się kolejna szachulcowa kamienica prawdopodobnie zbudowana w XIX wieku.