Na styku ulic Bonifraterskiej i Przyparkowej, niedaleko stadionu Polonii znajduje się słup informujący, że tędy przebiegał mur getta. Ulica Przebieg była wyłączona - znajdował się tu drewniany most. Na słupie umieszczono plan Warszawy, na który wpisano granice tego getta, a także tablicę informującą, że getto odcięto od miasta 16 listopada 1940 r.

Odgrodzony obszar miał początkowo 307 ha, a od stycznia 1942 r. zmniejszano go, co skutkowało podziałem na tzw. duże i małe getto. Na tej powierzchni mieszkało ok. 360 000 Żydów z Warszawy oraz ok. 90 000 z okolic przywiezionych tu do getta. Szacuje się, że co najmniej 100 000 tych ludzi zmarło z głodu. Latem 1942 r. Niemcy wywieźli z getta i zamordowali w obozie w Treblince ok. 300 000 osób.

W kwietniu 1943 r. wobec groźby kolejnej likwidacji getta wybuchło powstanie. Trawało ono od 19 kwietnia do połowy maja 1943 r. Niemcy rozpoczęli wtedy systematyczne niszczenie getta i zagładę ludzi, a także wyburzanie i palenie budynków. Ostatecznie dzielnicę tę zlikwidowano w listopadzie 1943 r., a ludzi wywieziono i wymordowano w obozach na Majdanku, w Poniatowej i w Trawnikach.