Utworzony został w 1978 r. Położony jest w północnej części kraju, a swym zasięgiem obejmuje pas wybrzeża od Białogóry po Mierzeję Helską, Zatokę Pucką oraz jej zachodnie wybrzeże. Zajmuje powierzchnię 18 804 ha (w tym 7 452 ha części lądowej i 11 352 ha wód morskich Zatoki Puckiej) oraz otulinę o powierzchni 17 540 ha. Bezpośredni wpływ na środowisko przyrodnicze lądu znajdującego się w obrębie Parku ma Morze Bałtyckie.
Zarówno krajobraz jak i szata roślinna jest tu bogata i znacznie zróżnicowana. Występują wszystkie typy wybrzeża charakterystycznie dla południowego Bałtyku: klifowe, mierzejewe, wydmowe, i zalewowe. Ogólnie można powiedzieć, że Nadmorski Park Krajobrazowy - to unikatowy teren o wybitnych wartościach zarówno przyrodniczych, kulturowych jak i rekreacyjnych.
Na Półwyspie Helskim znajdują się jedyne w Polsce plaże o ekspozycji południowej. U styku Kępy Swarzewskiej i Puckiej z morzem występują brzegi klifowe. Najczęściej jednak spotykaną formą brzegową Parku są ciągnące się wzdłuż morza brzegi wydmowe. Płaskie brzegi zalewowe pozbawione wydm i plaży znajdują się u styku pradoliny Redy - Łeby, Płutnicy i Kaszubskiej. Mierzeja Helska oraz Cypel Rewski są formą krajobrazu typu mierzei.
O nadmorskiej specyfice tego regionu świadczą charakterystyczne ekosystemy ukształtowane w strefie styku lądu z morzem np. zbiorowiska wydm białych i szarych, plaż, wydmowych borów sosnowych i bażynowych oraz łąk halofilnych. Charakterystycznym elementem są torfowiska (również wysokie - typu atlantyckiego).
Nieco mniej niż połowę powierzchni Parku (47 %) stanowią lasy pełniące tu funkcję ochronną gleby, wzmacniającą wydmy i klify. W lasach, zaliczanych do borów dominuje sosna z domieszką brzozy, olchy i dębu. Najpowszechniejszym gatunkiem roślinności zielnej jest turzyca piaskowa oraz piaskownica zwyczajna. Występuje również chroniony mikołajek nadmorski i groszek nadmorski i wiele innych rzadko występujących w Polsce roślin.
Wśród ogólnie występujących tu około 150 gatunku ptaków zobaczyć można między innymi: myszołowy, krogulce, bataliony, brodźce, łabędzie nieme, krzyżówki, cyranki oraz liczną grupę mew i rybitw. Masowe są wiosenne i jesienne migracje ptaków wzdłuż Półwyspu Helskiego, leżącego na trasie południowo-bałtyckiego szlaku wędrówek ptaków. Liczne gatunki ptaków (głównie kaczek) pozostają na zimę. Na terenie NPK są również miejsca lęgowe bardzo rzadkich ptaków Polski takich jak: łęczak, biegus zmienny, ostrygojad.
W celu ochrony walorów przyrodniczych i krajobrazowych najcenniejszych obszarów na terenie NPK i jego otuliny utworzono 13 rezerwatów przyrody: Przylądek Rozewski, Słone Łąki, Widowo, Bielawa, Babnica, Beka, Białogóra, Długosz Królewski w Wierzchucinie, Dolina Chłapowska, Mechlińskie Łąki, Piaśnickie Łąki, Zielone, Helskie Wydmy.