Kilka kilometrów za wsią Strękowizna, w głębi Puszczy Augustowskiej nad rzeką Blizna znajduje się pomnik ku czci powstańców styczniowych z 1863 r. Wykonany został w lipcu 1971 roku z inicjatywy działaczy PTTK przez pracowników augustowskich zakładów pracy według projektu Grzegorza Kosiorka. Przy budowie wykorzystano znacznie zniszczony i wyrzucony przez hitlerowców oryginalny pomnik z 1938 roku.

Puszcza Augustowska była świadkiem wielu krwawych walk pomiędzy powstańcami, a oddziałami armii rosyjskiej. Stanowiła doskonałą bazę do tego typu działań. Powstańcze walki miały charakter partyzancki, a jako broni używano strzelb myśliwskich i kos. W głębi puszczy, w pobliżu rozległych i trudno dostępnych terenów podmokłych łatwiej było o skuteczne schronienie i obronę.

W czasie powstania styczniowego w miejscu tym czasowo kwaterował pułkownik Konstanty Ramotowski „Wawer” ze swoimi oddziałami, a prawdopodobne także pułkownik Jan Aleksander Andruszkiewicz pełniący funkcję naczelnika wojennego guberni augustowskiej, gdyż od 1-go kwietnia 1963 roku kwaterował przy „Wawrze”.

Formowano tu partie powstańcze. Według przekazów ustnych, jak podają Irena i Wojciech Baturowie w Przewodniku „Po Ziemi Augustowskiej” odbyła się tu potyczka partyzantów z Moskalami. Nasi utracili wówczas obsługiwaną przez miejscowych kowali kuźnię polową, w której w czasie powstania przekuwali na sztorc kosy i naprawiali broń. Miejsce to upamiętnia drugi, znajdujący się tuż obok pomnik.

W 1935 roku uroczyście pobrano stąd ziemię na kopiec Józefa Piłsudskiego w Krakowie.